-
1 wyprawiać
co ty wyprawiasz? — pot what do you think you're doing? (pot)
* * *ipf.1. emf. (= wyrabiać) do, be up to; co ty wyprawiasz? what are you doing?, what are you up to?; wyprawiać awantury kick up a fuss.2. (= wysyłać) send off; wyprawić kogoś na tamten świat pot. dispatch sb.3. (= organizować) do, throw; wyprawiać urodziny throw a birthday party.ipf.set out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprawiać
-
2 wyprawiać
wyprawiać urodziny Geburtstag feiern;wyprawiać awantury krakeelen;wyprawić pf na tamten świat k-o jemanden ins Jenseits befördern;co ty wyprawiasz? was machst du denn für Sachen? was soll das?;co tam się wyprawia? was ist dort los? -
3 wyprawiać
-
4 wyprawiać
wyprawia|ć\wyprawiaćny несов. 1. отправлять;2. снаряжать; снабжать; 3. устраивать; 4. (skórę itp.) выделывать, обрабатывать; 5. стр. штукатурить; ср. wyprawić+2. wyposażać 3. urządzać
* * *wyprawiany несов.1) отправля́ть2) снаряжа́ть; снабжа́ть3) устра́ивать4) (skórę itp.) выде́лывать, обраба́тыватьSyn: -
5 wyprawiać
1. corroyer2. dépêcher3. embarquer4. envoyer5. expédier -
6 wyprawiać
[виправячь]v.ndkвичинювати, вичиняти -
7 wyprawiać
1. виряджати; відправляти;2. влаштовувати;3. вичинювати; оброблювати -
8 wyprawiać\ się
wyprawi|ać sięнесов. 1. отправляться;2. твориться, делаться; со tu się \wyprawiać\ sięа? что здесь творится (происходит)?+1. udawać się
-
9 wyprawiać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprawiać się
-
10 wyprawiać się
несов.1) отправля́ться2) твори́ться, де́латьсяco tu się wyprawia? — что здесь твори́тся (происхо́дит)?
Syn:udawać się 1) -
11 дебоширить
( wyprawiać brewerie) chodzić na rzęsach разг. -
12 сумасбродничать
( wyprawiać brewerie) wariować разг. -
13 твориться
wyprawiać się, ( dziać się) wyrabiać się -
14 wyprawić
wyprawiać urodziny Geburtstag feiern;wyprawiać awantury krakeelen;wyprawić pf na tamten świat k-o jemanden ins Jenseits befördern;co ty wyprawiasz? was machst du denn für Sachen? was soll das?;co tam się wyprawia? was ist dort los? -
15 wyprawia|ć2
impf Ⅰ vi pejor. wyprawiać burdy to brawl- wyprawiać awantury to pick fightspot.- co ty wyprawiasz? złaź stamtąd natychmiast what do you think you’re doing? get down from there- co pan wyprawia z tym psem! what on earth are you doing to that dog?!Ⅱ wyprawiać się to be going on, to be happening- wiem, co tu się wyprawia I know what’s going on here- co to się na tym świecie wyprawia! I don’t know what the world’s coming to!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprawia|ć2
-
16 bezeceństwo
сущ.• бесславие• бесчестье• гнусность• низость• подлость• позор* * *bezeceństw|o☼ подлость ž; гадость ž, мерзость ž;wygadywać \bezeceństwoa говорить гадости; wyprawiać \bezeceństwoа вести себя безобразно, безобразничать
+ niegodziwość* * *спо́длость ż; га́дость ż, ме́рзость żwygadywać bezeceństwa — говори́ть га́дости
wyprawiać bezeceństwa — вести́ себя́ безобра́зно, безобра́зничать
Syn: -
17 błazeństwo
сущ.• шутовство* * *błazeństw|o☼ шутовство, шутовская выходка;wyprawiać \błazeństwoa паясничать
* * *сшутовство́, шутовска́я вы́ходкаwyprawiać błazeństwa — пая́сничать
-
18 brewerie
сущ.• драка• потасовка• скандал* * *brewer|ieмн. Р. \brewerieii скандал ♂;wyprawiać \brewerie скандалить, безобразничать
+ awantury* * *мн, Р breweriiсканда́л mwyprawiać brewerie — сканда́лить, безобра́зничать
Syn: -
19 garbować
глаг.• выдубить• дубить* * *garbowa|ć\garbowaćny несов. дубить;● \garbować skórę komuś разг. лупить, дубасить кого-л.* * *garbowany несов.дуби́тьSyn: -
20 odprawiać
глаг.• освободить• освобождать• отклонять• отправлять• уволить• увольнять* * *odprawia|ć\odprawiaćny несов. 1. отправлять;2. отсылать; велеть уйти; 3. увольнять; ср. odprawić+1. wyprawiać, ekspediować 2. oddalać
* * *odprawiany несов.1) отправля́ть2) отсыла́ть; веле́ть уйти́3) увольня́ть; ср. odprawićSyn:
См. также в других словарях:
wyprawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprawiaćam, wyprawiaća, wyprawiaćają, wyprawiaćany {{/stl 8}}– wyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprawiaćwię, wyprawiaćwi, wyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprawiać — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… … Słownik frazeologiczny
wyprawiać się – wyprawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zamierzać dokądś pójść, pojechać, dojść, dojechać; udawać się dokądś; wybierać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprawił się do lasu na grzyby. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cuda wyrabiać [wyczyniać; wyprawiać] — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś bardzo dziwnego, niesłychanego, bulwersującego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cuda z nią wyrabiali w klinice. Wystarczyło go spuścić z oka i już cuda wyprawiał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… … Słownik języka polskiego
wyrabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrabiaćam, wyrabiaća, wyrabiaćają, wyrabiaćany {{/stl 8}}– wyrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrabiaćbię, wyrabiaćbi, wyrabiaćrób, wyrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
komedia — Grać, odegrać, zagrać komedię (przed kimś) «zachowywać, zachować pozory, udawać, udać coś, zwykle w sposób nieudolny, łatwy do rozszyfrowania»: Skąd ona o tym wie? – powiedział prawie szeptem. – Kto? – maskowałem się dalej. (...) – Nie rozumiem,… … Słownik frazeologiczny
wyprawić — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… … Słownik frazeologiczny
brewerie — blp, D. brewerierii (brewerieryj) «niesforne, zwykle hałaśliwe zachowanie się; awantury, burdy» Dzikie brewerie. Stroić, urządzać, wyprawiać brewerie. ‹z wł.› … Słownik języka polskiego
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
ekspediować — ndk IV, ekspediowaćdiuję, ekspediowaćdiujesz, ekspediowaćdiuj, ekspediowaćował, ekspediowaćowany 1. «wysyłać, wyprawiać kogoś lub coś» Ekspediować dzieci na kolonie. Ekspediować list, paczkę. 2. «obsługiwać klientów w sklepie» Ekspediować… … Słownik języka polskiego